.
هر بار که فیلم نیفومانیاک را می بینم میزان علاقه ام به فون تریه بیشتر می شود. فون تریه نبوغ بالایی در روایت دارد. او برای داستان های عجیبش، عالی و غریب ترین روش ها (فرم)را انتخاب می کند.من این کارگردان را شدید دوست دارم
نیفومانیاک درس‌گفتاری ست در باب پدیدارشناسی شهوت زنانه. گفتمان های زن و مرد درون فیلم درگیر کننده است. قیاس هایی که استلان از حکایت های شارلوت می کند یا توضیحات معلم وارش از تجربه های زن داستان، دقت و توجه مخاطب را به خودش جلب می کند. من باب مثال جایی در فیلم، میزبان، بین سه دوست جنسی شارلوت و فرم پلیفونی در موسیقی باخ یک تطبیق عالی انجام می دهد. بیننده به این طریق شناخت خوبی از مفهوم پلیفونی و جایگاه سه شخص مربوطه در زندگی زن داستان، پیدا می کند. این قیاس ها در نحوه روایت، اصلی ترین فرم در ساختار روایی نیفومانیاک است.
مورد بعدی، تضاد شخصیتی زن و مرد اصلی فیلم است. یکی به نیفومانیاک (جنون شهوت زنانه) و دیگری به اِیسکچوآل (بی جنسگرایی) دچار است. کنار هم قرار دادن این دو قطب به غایت متضاد و گفتگو هایی که با هم می کنند، جذابیت فیلم را دوچندان می کند
"انکیدو پارسه" ¹⁷'⁶'⁴⁰¹
#Literary_Criticism
